“การปลูกป่า” เหมือนจะเป็นเรื่องง่ายๆ แต่จริงๆแล้วมีอะไรมากกว่าการรณรงค์ให้คนเมืองรวมตัวกันไปทำโครงการCSR หรือ การห้ามไม่ให้เกษตรกรระดับชาวบ้านทำกินในพื้นที่ป่า… การปลูกป่าต้องปลูกให้มีโครงสร้างระบบนิเวศใกล้เคียงสภาพป่าจริง และให้คนทำมาหากินพอเพียงใกล้ๆป่าได้…
ในหลวงทรงเคยให้แนวคิดเกี่ยวกับการปลูกป่าได้อย่างน่าสนใจคร่าวๆดังนี้…การปลูกป่าถ้าจะให้ราษฎรได้รับประโยชน์ ต้องให้ใช้วิธีปลูกไม้ 3 อย่าง แต่มีประโยชน์ 4 อย่าง คือ 1) ไม้ใช้สอย 2) ไม้กินได้ 3) ไม้เศรษฐกิจ แต่ปลูกให้คล้ายสภาพป่าจริงๆ
ราษฎรที่อาศัยและทำมาหากินในป่าและบริเวณใกล้ป่า ปลูกแล้วจะได้ประโยชน์อย่างพอเพียง ดังนี้
1) พออยู่ หมายถึง ไม้เศรษฐกิจปลูกไว้สร้างที่อยู่อาศัย และจำหน่าย
2) พอกิน หมายถึง ปลูกพืชเกษตรเพื่อการกินและปลูกสมุนไพร
3) พอใช้ หมายถึง ปลูกไม้ไว้ใช้สอยโดยตรงและพลังงาน เช่น ไม้ฟืน และไม้ไผ่
4) ประโยชน์ต่อระบบนิเวศ สร้างความสมบูรณ์และก่อให้เกิดความหลากหลายทางชีวภาพในพื้นที่ป่า
จัดโครงสร้างและลำดับชั้นต้นไม้ในป่า 3 อย่างประโยชน์ 4 อย่าง เป็นการจัดโครงสร้าง พันธุ์ไม้ให้มีสภาพใกล้เคียงกับป่า เพื่อเป็นประโยชน์ต่อความสมดุลของระบบนิเวศ โดยให้มีชั้นเรือนยอด 3 ชั้น ได้แก่ เรือนยอดชั้นบน เรือนยอดชั้นกลาง เรือนยอดชั้นล่าง และหากจัดโครงสร้างด้านการใช้ประโยชน์จะเป็น 4 ระดับ คือ ชั้นบน ชั้นกลาง ชั้นล่างและชั้นใต้ดิน ตามรูปแบบเกษตร 4 ชั้น
