คาเลนดูลา

ดาวเรืองหม้อ/Calendula/Pot Marigold/Scotch Marigold/Ruddles
ชื่อวิทยาศาสตร์: Calendula officinalis  L.
วงศ์:
Asteraceae
ประเภท: : ไม้ดอกอายุสั้น
ลำต้น
: พุ่มสูง 30-60 เซนติเมตร มีทั้งพันธุ์ต้นเตี้ยและต้นสูง
ใบ: ใบรูปหอกกลับหรือรูปช้อน ขอบหยักฟันเลื่อย ผิวใบมีขนสั้น เมื่อจับมียางเหนียวและมีกลิ่นติดมือ ก้านใบสั้น
ดอก: ดอกออกเป็นช่อกระจุกเดี่ยวที่ปลายยอด ขนาด 5-10 เซนติเมตร กลีบดอกวงนอกรูปขอบขนาน ปลายหยักซ้อนกัน 3-5 ชั้น หรือซ้อนฟูเป็นรูปกลม มีสีครีม เหลือง และส้ม กลีบดอกวงในรูปหลอด สีเหลืองหรือสีน้ำตาล ดอกบานในตอนกลางวันและหุบในตอนกลางคืน

    ดอกดาวเรือง
อัตราการเจริญเติบโต: ปานกลาง
ดิน: ชอบดินร่วนระบายน้ำดี ทนต่อสภาพดินเค็มได้ดี
แสงแดด:
แสงแดดเต็มวันถึงรำไร ชอบอากาศเย็น
น้ำ: ปานกลาง
การขยายพันธุ์
: เพาะเมล็ด โดยกลบบางๆ วางภาชนะเพาะในที่มืด
การใช้งานและอื่นๆ: ปลูกเป็นไม้กระถาง ไม้ประดับแปลง เป็นสมุนไพร กลีบดอกและใบมีกลิ่นหอมนำมาปรุงอาหารได้ โดยนิยมใส่ในสลัดหรือซุป
เกร็ดน่ารู้: ถิ่นกำเนิดในแถบเมดิเตอร์เรเนียน ยุโรปตอนใต้ แอฟริกาเหนือจนถึงอิหร่าน ชาวโรมันสมัยก่อนใช้น้ำคั้นจากดอกสดคาเลนดูลาทารักษาหูด ชาวสเปนยุคบุกเบิกโลกใหม่ (ทวีปอเมริกา) รู้จักดอกไม้ชนิดนี้ในนาม ดอกไม้แห่งความตาย เนื่องจากดอกขึ้นบานสะพรั่งเป็นทุ่งกว้างในสนามรบที่เต็มไปด้วยผู้เสียชีวิตจากสงคราม


วิธีทำให้ ดาวเรือง ออกดอกจำนวนมากขึ้น