กุยช่าย

Chinese Chives/Garlic Chives
ชื่อวิทยาศาสตร์:
Allium tuberosum Rottler ex Spreng.
วงศ์:
Amaryllidaceae
ประเภท: ผักล้มลุก อายุหลายปี
ลำต้น
: พุ่มสูง 30-45 เซนติเมตร มีหัวใต้ดิน มีระบบรากตื้น ลำต้นแตกเป็นกอ 
ใบ
: แต่ละต้นมี 4-5 ใบ รูปแถบแบนยาวสีเขียว มีกลิ่น 
ดอก:
ก้านช่อดอกยาวเป็นเหลี่ยมภายในกลวง ดอกออกเป็นช่อซี่ร่ม ดอกบานมีกลีบดอกสีขาว 5 กลีบ
อัตราการเจริญเติบโต: เร็ว
ดิน: ชอบดินร่วนระบายน้ำดี
แสงแดด:
แสงแดดเต็มวัน
น้ำ: ปานกลาง สม่ำเสมอ
การขยายพันธุ์
: เพาะเมล็ด แยกกอ
การใช้งานและอื่นๆ: ปลูกเป็นผักสวนครัวทั้งปลูกลงแปลงและลงภาชนะ หลังปลูกอายุ 60 วัน เก็บได้ตลอดปี โดยเลือกเก็บใบและก้านช่อดอกตูม แต่ถ้าเก็บไว้หลายวันแล้วนำมาปรุงอาหารจะเกิดเส้นใยมากต้องคายชาน เรียกว่า ผักไม้กวาด เพราะแข็งและเหนียวเหมือนไม้กวาดทางมะพร้าว กุยช่ายปลูกกินได้ 3 ลักษณะ คือ กุยช่ายต้นเขียว ที่มักพบในขนมกุยช่าย เคียงผัดไทยหรือหมี่กะทิ กุยช่ายต้นขาว มีลักษณะเหลือนต้นเขียวแต่มีสีเหลืองอ่อน นิยมผัดกับหมูกรอบกินกับข้าวต้ม และดอกกุยช่าย มักผัดกับตับ กรอบอร่อย อุดมด้วยเบต้าแคโรทีนและธาตุเหล็ก ช่วยสร้างเม็ดเลือดแดง มีกากใยช่วยขับถ่ายของเสีย
เกร็ดน่ารู้การทำกุยช่ายขาว โดยปลูกกุยช่ายเขียวจนโตเต็มที่ ตัดใบจนเกือบชิดโคน ใช้กระถางดินเผาสูง 30 เซนติเมตรที่ก้นไม่มีรู ครอบทับกอกุยช่าย รดน้ำตามปกติ ต้นจะอาศัยอาหารที่สะสมจากหัวสร้างต้นและใบ จนต้นสูงยันกระถาง ต้นจะมีสีขาวหรือเหลืองอ่อน เพราะไม่ถูกแดด