บ้าน 4 ชั้น ที่ยึดหลักอัตตา หิ อัตตโน นาโถ เพราะเจ้าของบ้านประสบวิบากกรรมตั้งแต่วิกฤตช่วงออกเเบบที่สถาปนิกไม่ได้ดังใจ ผู้รับเหมานิสัยไม่ดี ทิ้งงาน งานช่างมีปัญหาประปราย ในที่สุดจึงต้องลงมือทำเอง แต่งเอง จนบ้านมีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร
บ้าน 4 ชั้น หลังนี้เป็นของ คุณเค – จิตติ เอื้อนรการกิจ ช่างภาพหนุ่มใหญ่ ผู้อยู่หลังเลนส์ของหนังดังๆ อย่าง สวยลากไส้ สิบสามเกมสยอง และ รักเเห่งสยาม เเต่จะมีสักกี่คนรู้ว่านอกจากงานกำกับภาพเเละงานสอนนักเรียนภาพยนตร์เเล้ว เขายังดำรงตำเเหน่งเป็น ช่างก่อสร้าง…บ้านของเขาเอง
“เป็นบ้านหลังเเรกที่สร้างเองนะ เหมือนมีกรรมหนัก” คุณเคเริ่มเล่าที่มาที่ไป เเละมีทีท่าว่าจะเมามัน “ตั้งใจไว้ว่าอยากได้บ้านเล็กๆ มีชั้นลอย มีบริเวณเยอะๆ ให้หมาได้วิ่งเล่น ว่าเเล้วก็เริ่มหาสถาปนิกมาสานฝัน มีปัญหากับสถาปนิกมากเลย เจ้าเเรกออกเเบบมาเป็นโชว์รูมรถ กระจกเต็มหน้าบ้านไปหมด เเล้วหันหน้ารับเเดดบ่าย…ไม่เอา หาเจ้าใหม่เจอเจ้าที่สองพูดจาดีมาก เเต่ไม่มีความรับผิดชอบเลย ยื่นขออนุญาตไปเเบบก่อสร้างก็มีปัญหา ผู้รับเหมาอ่านเเบบไม่ออก เงินจ่ายไปครบงวดเเล้ว พอเราพยายามติดต่อให้มาเคลียร์งานให้จบก็ไม่รับสาย ยื่นเรื่องไปที่องค์กรที่รับผิดชอบเขาก็บอกว่า ‘เเบบเสร็จก็ถือว่างานเสร็จ’ ช่วงนั้นเเค้นมาก เป็นคดีความใหญ่โต จนมาถึงเจ้าสุดท้ายเเบบถึงลงตัว”
นอกจากวิกฤตช่วงออกเเบบเเล้ว คุณเคยังต้องเจอกับผู้รับเหมานิสัยไม่ดี ทิ้งงาน ส่วนงานช่างก็มีปัญหา ประปราย ต้องตามแก้เองตลอด ท่อประปาหลุดบ้าง กระเบื้องผนังร่วงบ้าง นัดแล้วไม่มาบ้าง ฯลฯ จนเขาต้องกลายร่างเป็นช่างซะเอง กว่าจะได้บ้านมาอย่างที่เห็น
“บ้านเล็กเนี่ยอยากให้เป็นบ้านที่ดูอบอุ่น ให้มันคอนทราสต์กับหลังใหญ่ ที่ตั้งใจจะใช้เป็นที่ทำงานเป็นหลัก แบบตื่นมาเห็นบ้านใหญ่ก็มีแรงทำงาน ทำงานหมดแรง มองบ้านเล็กแล้วอยากกลับมานอน ให้ทั้งสองบ้านเหมือนเป็นหน้าบ้านมองกันเอง จะได้ไม่ต้องไปมองบ้านอื่น”
งานตกแต่งภายใน คุณเคเป็นคนออกแบบเองหมด เขาเปรียบให้ฟังว่า มันเหมือนการเลือกเสื้อผ้าที่จะใส่ “เรารู้ดีที่สุดว่าเราชอบแต่งตัวแบบไหน เเละยังคงความเเตกต่างระหว่างบ้านสองหลังนี้อยู่ อย่างบ้านหลังเล็ก หลังคาเป็นกระเบื้องดินขอทำมือ กระเบื้องผนังก็สั่งจากเชียงใหม่ บ้านใหญ่ก็ใช้บานเฟี้ยมเหล็ก วัสดุ รายละเอียดต่างๆ มั่วออกแบบเอาเองหมด ยิ่งพอได้เจอเพื่อนดีๆ มาร่วมมั่วด้วยบ้าง มันก็เลยเเตกต่างสมใจอยาก
“บ้านหลังนี้ไม่ว่าจะอยู่มุมไหน ซอกหลืบไหน จะได้เห็นสิ่งที่เราออกแบบเอง ลงมือทำเอง ซ่อมเองเสมอ ที่บ้านพอจะ เป็นรูปเป็นร่างขนาดนี้เพราะยึดหลักอัตตา หิ อัตตโน นาโถ อย่างเดียวเลย ตรงไหนทำได้ก็ค่อยๆ เพียรทำไป บางช่วง ต้องพักเป็นเดือนเพราะปวดหลังมาก แต่ก็ไม่ท้อ เพราะคิดว่าเราจะอยู่กับบ้านนี้ไปตลอดชีวิต ทำไมเท่านี้จะทำไม่ได้ ยังคิดเล่นๆ เลยนะว่า รู้งี้ทำเองตั้งแต่แรกเลยดีกว่า ไม่รู้จะเสียตังค์จ้างช่างไปทำไม”
เนื่องจากการชมบ้านครั้งนี้ คุณเคพาเราเดินดุ่มๆ ขึ้นบันไดข้างบ้านรวดเดียวถึงชั้นบนสุดเพื่อไหว้พระกันก่อน จึงขออนุญาตทุกท่านชม บ้าน 4 ชั้น หลังนี้ จากชั้นสี่ลงชั้นล่างนะครับ
ชั้น 4
“เดิมห้องพระติดประตูไปเเล้ว พอไปเจอประตูบานนี้ที่เม่สอด ก็ตัดสินใจซื้อกลับมาติดเเทนบานเก่าเลย ติดกันเองกับพี่เเม่บ้าน เอาระดับน้ำวัด หาอะไรยึดจนคิดว่าประตูพอตั้งได้มั่นคง ก็เริ่มเข้าแบบหล่อเสาด้านข้าง แต่ไม่ได้ทำทีเดียวหมด เหมือนช่างนะ แก่แล้ว ไม่มีแรง ก็ทำไปแบบรู้เพียรรู้พัก พอเสร็จก็เอาสีน้ำมันที่เหลือๆ มาทา แต่ดูไม่สวย เลยเอาสีอะคริลิกสีส้มมาป้ายๆ ช่วยให้มันติดในรูพรุนของปูน แล้วก็ทาสีน้ำมันทับอีกรอบ เบี้ยวๆ บูดๆ หน่อย แต่ก็มีความสุขที่ได้ทำเอง
“โต๊ะทำงานนี้ชอบมาก ช่างเอาบานประตูเก่าที่ทาสีไว้หลายชั้นมาขัด ออกมาก็สวยแปลกๆ อย่างที่เห็น ลองสั่งให้ช่างทำเลียนแบบตัวนี้ก็ไม่เหมือนเดิม บางทีไม่มีอะไรทำก็หาเรื่องไปนั่งอ่านหนังสือ ดูโต๊ะเล่น… กลายเป็นว่าโต๊ะมันมีแรงดึงดูดให้เราทำนู่นนี่
“ดาดฟ้าลมดีมากยามค่ำ เพื่อนมาสังสรรค์กันได้สบายไม่ต้องกลัวตก เอาไว้เดินจงกรมตอนกลางคืนกับไหว้พระอาทิตย์ตอนเช้า ล่าสุดคิดว่าจะไปลองปักกลดนอน”
ชั้น 3 ห้องน้ำ…ห้องนั่งเล่น…ห้องครัว
“ห้องน้ำเซ็กซี่เหรอ ไม่ได้คิดเลยนะ แค่อยากให้บ้านเป็น one room living โปร่งๆ โล่งๆ ไม่ต้องมีบานประตู หรือห้องมากมาย พื้นที่ส่วนตัวจริงๆ คงมีแค่ห้องนอน เล็กมาก เอาไว้ซุกหัวนอนจริงๆ ทุกอย่างอยู่รวมกันหมด เพื่อนมาเราอาบน้ำไปคุยไปด้วยได้ พอแหงนหน้าทีนี้เห็นท้องฟ้ากว้างเลย
“เลือกทำฝ้าเพดานสูงมากจะได้ไม่รู้สึกอึดอัด รู้ว่าเดี๋ยวบ้านแนวราบต้องรกแน่ เลยทำด้านบนโล่งๆ ไว้ก่อน แล้วก็ไม่ได้ติดแอร์ ทำด้านหน้าเป็นหน้าต่างบานเฟี้ยมทั้งหมดให้ลมเข้าได้สะดวก จะได้พัดเอาอากาศร้อนด้านบนไปด้วย
“อาหารนอกบ้านส่วนใหญ่ไม่เค็มก็หวานจัด ใส่ผงชูรสเยอะ ทำกินเองจืดๆ สบายใจกว่า แต่ทำเองไม่ค่อยเก่งหรอก เน้นอุปกรณ์พร้อมมากกว่า อย่างเตาอบ ก็เลือกแบบมีถาดอบพิซซ่าได้ด้วย ชอบกิน แต่ตอนนี้ยังทำไม่เป็นเลย”
ชั้น 2 ร้านกาเเฟ…บนบ้าน
“เราก็มีพื้นที่โล่งๆ อยู่ก็ยังไม่ได้คิดว่าจะทำอะไร เลยคิดทำร้านกาแฟ เพราะเป็นคนชอบกินกาแฟอยู่แล้ว ไม่อยากกินกาแฟข้างนอกบ้านด้วย เพราะส่วนมากจะทำหวานเกินไป พอจะทำก็หาเมล็ดกาแฟที่เราชอบ คือทุกอย่างในร้านเอาความชอบของตัวเองเป็นที่ตั้งหมด อย่างมะนาว สะระแหน่ ก็ชอบกิน เลยลองทำ ปรับสูตรไปเรื่อย จนกลายเป็นเอกลักษณ์ของร้านไปไม่รู่ตัว
“ชื่อร้าน Ma Quis de Sade เอามาจากชื่อร้านเหล้าที่ปราก ตอนไปเรียนภาพยนตร์ที่นั่น ตั้งเป็นที่ระลึก เพราะตอนนี้หมอไม่ให้กินเหล้าแล้ว มารู้ตอนหลังว่าเป็นชื่อของนักเขียนนิยายแนวอีโรติก ชื่อนี้ก็เป็นที่มาของคำว่าซาดิสม์ (sadism) ที่เราใช้ๆ กันด้วย
“เคาน์เตอร์เป็นโต๊ะไม้สักเก่าๆ สภาพเเย่มากที่บ้าน แม่ก็เอามาขัดสีฉวีวรรณเองใหม่หมด จนได้มาเป็นเคาน์เตอร์กาแฟ ม่านก็เอาเเบบผ้าลูกไม้สีดำมาจากชุดคอร์เสตของหญิงสาว เพราะอยากให้ดูเซ็กซี่หน่อย เศษไม้สักที่เหลือมาจากบานเฟี้ยมประตู เลื่อยเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วแปะๆ ประดับ ด้านบนก็เอาบานพับมาใส่ ดึงออกมาเป็นชั้นพับเก็บได้ ลูกค้าบางคนมาเพราะชอบเฟอร์นิเจอร์นะ มาทีไรก็นั่งชุดที่เขาชอบ บางคนก็ขอซื้อกลับไปด้วยเลย”
ชั้น 1 สตูดิโอ…สารพัดนึก
พื้นที่โล่งที่เน้นการปรับใช้พื้นที่ได้หลากหลายลักษณะ เป็นสตูดิโอถ่ายภาพ ทั้งภาพนิ่ง เอ็มวี หนังโฆษณา และใช้สอนหนังสือ สอนละคร สอนศิลปะ เวิร์กช็อปต่างๆ เเม้เเต่ใช้จัดงานแต่งงานก็เคยมีมาเเล้ว ประตูบานเฟี้ยมใหญ่ยักษ์สูงห้าเมตร กว้างเจ็ดเมตรกว่า เปิดแล้วเป็นโถงโล่งต่อเนื่องกับด้านนอก ก็เลยต้องติดม่านแบล็กเอ๊าต์ เพื่อกันแสงด้านนอกให้มากที่สุด สำหรับใช้เป็นสตูดิโอที่ควบคุมเเสงได้ตามต้องการ หรือในงานถ่ายภาพ ถ้าช่างภาพอยากผสมแสงธรรมชาติ ก็เปิดม่านรับแสงด้านนอกได้เลยเช่นกัน
บ้านหลังเล็ก
“แรกเริ่มเลยกะว่าจะอยู่เอง พอคิดสร้างบ้านด้านหน้าด้วยก็กะว่าจะให้แม่อยู่แทน แต่แม่ก็ไม่ยอมมาสักที ตอนนี้ใช้เป็นที่เรียนโยคะกับเวิร์กช็อปต่างๆ อยากได้บรรยากาศสบายๆ ลมเย็นๆ รอบๆ มีเฉลียงไม้ออกมานั่งรับลมชิลๆ กระเบื้องสีส้มบนผนังใหญ่นี่สั่งมาจากแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ จริงๆ สั่งให้เผาให้มีปริมาณสีเขียวเยอะกว่าแดง แต่เผาแล้วแดงเยอะกว่าเขียว ก็โอเค สวยดี ชอบมาก แต่ละแผ่นไม่เหมือนกันเลย
“กระเบื้องดินขอมี 2 เเบบ คือ แบบทำมือกับแบบอัดเครื่อง แบบทำมือจะโปร่งกว่า ไม่แน่นเท่าอัดเครื่อง ลองทดสอบมั่วๆ ดูเองก็รู้สึกว่าเย็นกว่า แต่ก็เปราะบางกว่ามาก มีรั่วบ้าง รั่วตรงไหนเราก็เห็น ก็ปีนไปเปลี่ยนเลย แรกๆ ก็เปลี่ยนยากเพราะไม่รู้เทคนิค ตอนหลังก็ไม่ยากแล้ว ซ่อมเองได้หมด”
เจ้าของ – ออกเเบบ : คุณจิตติ เอื้อนรการกิจ
เรื่อง : ฮ่องเต้
ภาพ : ณัฐวุฒิ เพ็งคำภู, อุ้ม เชาวนปรีชา
ผู้ช่วยช่างภาพ : สุพัตรา สิทธิโชคธรรม
สไตล์ : บุญยวีร์ บุนนาค
ผู้ช่วยสไตล์ : เกษม์จงกล พูลล้น