ไม่เพียงแค่บรีฟสิ่งที่ต้องการให้ทางมัณฑนากรอย่างเดียว แต่ในระหว่างที่ดำเนินการตกแต่งภายในอยู่นั้น คุณอุ้มและคุณแบงค์ก็เริ่มออกตามหาเฟอร์นิเจอร์ที่ต้องการ “อุ้มไม่ใช่คนแต่งบ้านเก่ง เคยคิดเหมือนกันว่าถ้ามีบ้านเองน่าจะเอาอยู่ แต่พอมีมัณฑนากรเข้ามาช่วยคือเขาดูให้หมดทุกอย่าง เวลาที่เลือกเฟอร์นิเจอร์ก็จะส่งให้เขาช่วยดู อุ้มกับพี่แบงค์ไปเดินงานบ้านและสวนแฟร์หลายรอบมาก เฟอร์นิเจอร์หลายชิ้นก็ได้มาจากงานนี้ หลักในการเลือกเฟอร์นิเจอร์ของเราคือถ้าเห็นแล้วชอบก็คือใช่ ง่ายๆแค่นั้น(หัวเราะ) เราก็ซื้อรอมาเรื่อยๆจนบ้านพร้อม อุ้มชอบของเก่า มีหลายชิ้นซื้อเก็บไว้นานมากแล้ว พอเอาทุกอย่างเข้ามาในบ้าน บังเอิญว่าเข้ากันได้พอดี แฮปปี้มาก”
ต้องยอมรับว่าบ้านหลังนี้สวยงามและน่าสนใจไปทุกมุม อาจจะด้วยรายละเอียดต่างๆมากมายที่คุณอุ้มและคุณแบงค์ได้ใส่ลงไปในแต่ละมุมของบ้าน แต่ที่ขาดไม่ได้เลยคงเป็นต้นไม้สีเขียวๆที่กระจายอยู่ทั่วทุกมุมของบ้านหลังนี้
“อุ้มชอบต้นไม้มาก แค่ได้นอนมองต้นไม้ใบไม้ที่มันไหวๆอยู่ข้างนอกก็มีความสุขแล้ว แต่ก่อนอยู่คอนโดจะแบกต้นไม้ขึ้นคอนโดก็ไม่ไหว ขนาดยอมใช้ดอกไม้แห้งทั้งๆที่เราเป็นภูมิแพ้ อุ้มมีภาพนี้อยู่ในหัวมาตลอด พอเรามีบ้าน เราก็อยากให้มีสีเขียวๆในบ้าน ก็ซื้อต้นไม้เข้ามาเพิ่มเรื่อยๆ จนตอนนี้ภาพในหัวมันเกิดขึ้นจริงแล้ว อาจมีหลายต้นที่เลี้ยงแล้วก็ไม่รอด อุ้มยังมือใหม่เรื่องต้นไม้มากๆ คนขายบอกว่าซื้อต้นไม้อย่าคิดมาก ค่อยๆเลี้ยงและเรียนรู้ไป
“ตั้งแต่โตมา พอทำงาน เราอยากกลับบ้านเพราะคิดถึงคนที่อยู่ในบ้าน คิดถึงแม่ แต่พอเป็นบ้านของเราถึงเข้าใจว่านี่แหละที่เรียกว่า ‘บ้าน’ ทุกอย่างคือบ้าน ตั้งแต่เดินเข้าบ้านมา เจอตู้ เจอต้นไม้ เจอห้องครัว นั่งกินข้าว นอนดูทีวี มีความสุขมาก จากแต่ก่อนเป็นคนอยู่ไม่ติดบ้าน ต้องออกไปข้างนอก ไปโน่นไปนี่ แต่เดี๋ยวนี้ไม่อยากไปไหนเลย ถ้าต้องให้เลือกว่ามุมไหนที่ชอบที่สุด (‘ชอบทุกมุม’ คุณแบงค์แอบตอบแทน) ใช่เลย ชอบทุกมุม แต่ถ้าให้เลือกสักห้องคงจะเป็นห้องครัว เพราะมันเป็นชีวิตของอุ้มเลย”
ภาพ: อนุพงษ์ ฉายสุขเกษม
สไตล์: วรวัฒน์ ตุลยทิพย์