เฟินก้านดำอเมริกัน

 American Maidenhair Fern ชื่อวิทยาศาสตร์: Adiantum pedatum L. วงศ์: Adiantaceae ประเภท: ไม้ใบ/เฟินกึ่งอิงอาศัย ลำต้น: เป็นพุ่มแผ่กว้างมากกว่าสูง ใบ: ใบประกอบแบบขนนก ก้านใบยาว ใบแตกเป็นแฉก ครั้งละ 2 แฉก ใบย่อยมีจำนวนมาก เรียงสองแถวในแต่ละแฉก  ใบแก่สีเขียวเข้มใบอ่อนสีเขียวบรอนซ์ อัตราการเจริญเติบโต: ปานกลาง วัสดุปลูก: โปร่ง เก็บความชื้น ระบายน้ำและอากาศได้ดี อาจเป็นดินร่วนผสมทรายหยาบและอินทรียวัตถุหรือใบไม้ผุ หรือผสมวัสดุอื่นที่หาได้ เช่น อิฐมอญทุบถ่านทุบ เศษโฟมหัก ชอบวัสดุปลูกที่มีอินทรียวัตถุสูงและเป็นกรดเล็กน้อย น้ำ: ปานกลาง ไม่ขังแฉะ ชอบอากาศเย็น แสงแดด: ควรพรางแสงให้เหลือประมาณ 40-50 เปอร์เซนต์ ไม่ควรถูกแสงแดดโดยตรง ขยายพันธุ์: เพาะสปอร์ การใช้งานและอื่นๆ: พบในเขตกึ่งร้อน ขึ้นตามผาหินที่เย็นและชุ่มชื้น เป็นเฟินกึ่งอิงอาศัย รากจึงมักตื้น ควรหาวัสดุคลุมที่โคนต้นด้วย

นาคบริพัตร

Persian Shield ชื่อวิทยาศาสตร์: Strobilanthes dyerianus Mast. วงศ์: Acanthaceae ประเภท: ไม้พุ่มขนาดเล็ก ความสูง: 2 เมตร ใบ: กิ่งก้านอ่อน ใบรูปใบหอกแกมรูปไข่ กว้าง 5 – 8 เซนติเมตร ยาว 12 -15 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ขอบใบจักฟันเลื่อย แผ่นใบสีเขียวเข้ม มีสีม่วงเหลือบเงินเป็นลายขนานกับเส้นใบ เส้นกลางใบและเส้นใบเป็นร่องลึก ดอก: ช่อดอกเล็ก ออกที่ปลายยอด ดอกสีม่วง โคนกลีบเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 5 แฉก  ออกดอกในฤดูหนาว ดิน: ดินร่วนระบายน้ำดี แสงแดด: รำไร ขยายพันธุ์: ปักชำกิ่ง การใช้งานและอื่นๆ :เหมาะปลูกเป็นไม้ประดับกระถางหรือลงแปลงจัดสวนในที่รำไร มีถิ่นกำเนิดในเขตร้อนของทวีปเอเชีย พบมากในพม่าคาดว่าหม่อมราชวงศ์พันธ์ทุิพย์ บริพัตร เป็นผู้นำเข้ามาปลูกเป็นไม้ประดับในเมืองไทยเป็นท่านแรก