ว่านกระแจะจันทน์

เปราะเถื่อน/เปราะป่า ชื่อวิทยาศาสตร์: Kaempferia marginata Carey ex Roscoe วงศ์: Zingiberaceae ประเภท: ไม้ล้มลุก อายุหลายปี ลำต้น: ใต้ดินเป็นเหง้ารูปทรงกลมเรียงต่อกัน สีเขียวอมน้ำตาลแดง เมื่อแก่มีสีดำ เนื้อในสีขาว มีรากสะสมอาหารเป็นตุ้มคล้ายกระชาย ใบ: เดี่ยวเรียงสลับ รูปทรงกลม มี 2 ใบแผ่แนบกับพื้นดิน แผ่นใบหนา ผิวใบเรียบ ขอบใบสีม่วงแดง เมื่อขยี้มีกลิ่นหอม ดอก: ช่อดอกผลิหลังออกใบที่ปลายลำต้นเทียม ใบประดับรูปใบหอก สีขาวอมเขียวอ่อน ดอกสีขาวแต้มสีม่วง ดิน: ดินร่วน น้ำ: ปานกลาง ในฤดูหนาวควรงดให้น้ำ เพื่อป้องกันหัวเน่า แสงแดด: รำไร ขยายพันธุ์: แยกเหง้า การใช้งานและอื่นๆ : นิยมปลูกไว้กับบ้านเรือน ร้านค้า เพื่อเป็นเสน่ห์มหานิยม ♦หากพกติดตัวเพื่อติดต่อกิจการงานช่วยให้มีวาจาเป็นเสน่ห์ ♦ใช้เป็นส่วนผสมในการทำวัตถุมงคล เช่น ผงอิทธิเจ ♦โบราณนำเหง้ามาฝนผสมกับแป้งทาหน้า เพื่อรักษาผดผื่นและโรคผิวหนัง ♦ […]