PHING PHUKAO จุดหยุดพักนอนอิงแวะพิงภูเขา ระหว่างทางขึ้นพิชิตยอดดอยอินทนนท์

café

โซนด้านหน้าเป็นพื้นที่ของคาเฟ่และเรือนครัว กลุ่มอาคารหลังคาทรงจั่วให้ความรู้สึกถึงความเป็นบ้านที่เราคุ้นเคยสร้างบรรยากาศเป็นกันเองได้ทันทีที่เห็น ด้วยความที่โซนนี้อยู่ติดถนน นอกจากผู้เข้าพักแล้วยังมีผู้ผ่านไปมาแวะเวียนมาชิมกาแฟและฝากท้องอยู่เสมอ นอกจากความอร่อยที่พูดกันปากต่อปากแล้ว ความประทับใจอีกอย่างคือทุกเมนูของที่นี่มาจากวัตถุดิบที่ผลิตเอง ไม่ว่าจะเป็นข้าวจากนาขั้นบันได หรือผักสวนครัวจากแปลงผักเล็ก ๆ ที่กั้นแบ่งสัดส่วนระหว่างโซนคาเฟ่กับที่พัก

เรือนครัวตกแต่งให้มีกลิ่นอายคล้ายครัวไทยโบราณ ผนังภายนอกกรุไม้เก่าเข้ากันดีกับผนังและหน้าต่างบานเกล็ดไม้
พื้นที่นั่งในคาเฟ่ด้านหน้าอบอุ่นด้วยผนังอิฐก่อโชว์แนวที่เข้ากับพื้น ปูนเปลือย

ตอนเริ่มต้นทำที่พักตรงนี้ เราคิดไว้ว่าควรมีแหล่งอาหารไว้รองรับ เพราะถ้าเรายังเป็นมือใหม่แล้วต้องไปหาซื้ออาหารจากข้างนอกคงบริหารยาก นอกจากนี้ด้วยความที่เป็นคนเมืองเราก็ต้องเรียนรู้เรื่องการทำสวนทำนาด้วยตัวเองโดยไม่ใช้สารเคมี ต้องลองผิดลองถูกอยู่หลายรอบซ้อมอยู่สองสามปีกว่าจะลงตัว