หากใครเคยไป คาเฟ่เชียงใหม่ บรรยากาศเหมือนอยู่กลางป่า อย่าง Begin Again เส้นหลังวัดอุโมงค์ จังหวัดเชียงใหม่ เเล้วละก็ ขอให้คุณลืมภาพจำนั้นไปได้เลย เพราะในวันนี้อาคารทรงกล่องสูง 6 เมตร หลังเดิมได้รับการปรับโฉมใหม่ให้ไฉไลยิ่งขึ้น จนลืมภาพเก่าไปเสียสนิท
DESIGNER DIRECTORY
ออกแบบ: Sher Maker
การรีโนเวต คาเฟ่เชียงใหม่ ในครั้งนี้ได้สำนักงานออกแบบมากฝีมืออย่าง SHER MAKER ที่มักทำงานร่วมกับบริบทเดิมของพื้นที่และธรรมชาติ ซึ่งมีศักยภาพในการส่งเสริมสถาปัตยกรรมได้เป็นอย่างดี งานนี้จึงนับเป็นการปรับปรุงครั้งใหญ่ของร้านและถือโอกาสเปลี่ยนชื่อเป็น “BOONMA CAFE” พร้อมกันไปเลย โดยสถาปนิกเลือกที่จะเก็บโครงสร้างเดิมของอาคารไว้ทั้งหมด อย่างตึกทรงสี่เหลี่ยมโครงสร้างเหล็ก ขนาดกว้าง 5 เมตร ยาว 11 เมตร และสูง 6 เมตร รวมไปถึงต้นไม้ในพื้นที่ซึ่งเป็นไม้ปลูกผสมกันแบบเเรนดอม
จุดเริ่มต้นของการรีโนเวตครั้งนี้เกิดจากความชื่นชอบงานออกแบบฟาซาดที่สถาปนิกเคยออกแบบไว้ เจ้าของจึงให้โจทย์โดยเน้นไปที่การออกแบบฟาซาดคลุมอาคารใหม่ทั้งหมด
“หลังจากเข้าไปสำรวจพื้นที่ ทางเข้าร้านมีระยะเข้าถึงเพียง 8 เมตร วิธีการเดียวที่เราจะเห็นป่าคือเดินเข้าไปผ่านตัวอาคารเท่านั้น เราเลยมองว่าตัวแลนด์สเคปมีศักยภาพในการสร้างประสบการณ์ระหว่างการเดิน ฟาซาดสามารถสร้างปฏิสัมพันธ์กับคนได้ผ่านการมอง แต่ด้วยความที่พื้นที่แคบมาก เราจึงเลือกสร้างสเปซที่คนสามารถสัมผัสหรือเดินผ่าน สร้างลำดับการเข้าถึงบางอย่าง เราเลยเอามารีโปรเเกรมใหม่”
ผู้ออกแบบเริ่มจากการสร้างลำดับการเดินใหม่ โดยทดลองสร้าง Exterior Centain หรือ ม่านภายนอกอาคาร ให้วิ่งตีคู่ไปกับงานแลนด์สเคป เพื่อสร้างภาพจำใหม่ให้อาคารเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เป็นการสร้างภาพจำใหม่ให้นักท่องเที่ยวทั้งขาประจำ ขาจร และนักท่องเที่ยวใหม่ที่ยังไม่เคยมาเยือน ซึ่งคอนเซ็ปต์ในการออกแบบคือการสร้างสเปซอีกชั้นที่ซ้อนตัวอาคารไว้ ประหนึ่งสร้างกำแพงอีกชั้นให้คนเดินผ่าน ก่อนที่จะเข้าถึงตัวอาคารนั่นเอง
“เราทดลองใช้วัสดุหลายประเภททั้งไม้ เเละเมทัลชีท จนสุดท้ายมาจบที่ม่านขุ่น ด้วยวิธีการติดตั้งและงบประมาณที่ไม่สูงมาก ประกอบกับสามารถสร้างเอฟเฟ็กต์ที่อยากได้ บวกกับความที่เจ้าของชอบการที่มองไม่เห็นอาคารเลย เบลอหายไปเลย ซึ่งวัสดุนี้ตอบโจทย์ได้อย่างดี”
ด้วยคุณสมบัติของพลาสติก วัสดุนี้จึงตอบโจทย์เรื่องการใช้งานภายนอกอยู่แล้ว และเมื่อนำมาอยู่ในรูปแบบของม่านจึงบังคับให้คนต้องเปิดเข้า-ออกเกิดการปฏิสัมพันธ์มีส่วนร่วมกับงานออกแบบได้โดยตรง ถ้าเป็นวัสดุที่แข็งหรือปิดตายคนก็จะแค่ถ่ายรูป มองและเดินผ่าน ซึ่งม่านพลาสติกนี้ทำหน้าที่เป็นม่านจริง ๆ คือทุกคนต้องเปิดเข้าไปถึงจะสามารถเข้าสู่พื้นที่ได้ เป็นอีกหนึ่งแนวทางที่สร้างความสัมพันธ์ของคนกับการใช้อาคารได้อย่างแยบยล
นอกจากการทดลองเลือกหาวัสดุที่ตอบโจทย์แล้ว สถาปนิกยังลงรายละเอียดถึงองศาในการติดตั้งด้วยการตีโค้งโดยใช้รัศมีของตัวอาคารเป็นตัวกำหนด ประกอบกับการกรุผนังฝั่งหน้าร้านข้างนอกด้วยกระจกเงาทั้งผืน ส่งผลให้รูปด้านเดิมของอาคารสลายไป และสะท้อนภาพของบริบทโดยรอบแทน ช่วยให้ม่านทำหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์แบบมากขึ้น อีกทั้งดึงศํกยภาพของต้นไม้ในพื้นที่ให้มากที่สุด