อีกด้านหนึ่งคือส่วนของห้องนอน จากเดิมที่เคยกั้นด้วยผนังทึบถูกแทนที่ด้วยฉากไม้สูงจรดเพดาน เป็นเหมือนการแสดงขอบเขตของพื้นที่แต่ละฟังก์ชัน ระนาบเตียงอยู่ในระดับเดียวกับชานพื้นไม้ริมระเบียง โอบล้อมด้วยตู้เสื้อผ้าบิลท์อินที่มีบานเปิดเรียบเนียนไม่ต่างจากผนังเมื่อผนังทั้งหมดได้รับการลดทอนลงแบบนี้ พื้นที่ใช้สอยในบ้านจึงดูเชื่อมต่อถึงกันเป็นเนื้อเดียว ให้ความรู้สึกกว้างขวางขึ้นไปโดยปริยาย
ส่วนผนังกระจกผืนยาวจากเดิมที่เคยกั้นระหว่างพื้นที่ภายในบ้านกับระเบียงภายนอกได้ถูกขยายให้กินพื้นที่ระเบียงออกไป เพื่อช่วยเพิ่มพื้นที่ใช้สอยภายในบ้านนอกจากนี้ยังทำทางเดินไม้ตลอดความยาวของห้องเพื่อแก้ปัญหาระดับพื้นที่ไม่เท่ากัน แถมใต้ทางเดินไม้ยกระดับยังแอบมีช่องเก็บของ สามารถใช้พื้นที่ทุกตารางเมตรของบ้านได้อย่างคุ้มค่า มากไปกว่านั้นแผ่นพื้นไม้ทางเดินในส่วนครัวยังสามารถยืดขึ้นลงใช้ประโยชน์เป็นโต๊ะอเนกประสงค์ได้ นอกจากนี้ยังมีลูกเล่นการจัดการพื้นที่เศษเหลืออื่น ๆ อีกหลายส่วนจนกลายเป็นเอกลักษณ์ของบ้านหลังเล็กหลังนี้ อาทิ ผนังรอบเตียงออกแบบให้กลายเป็นตู้เสื้อผ้า ผนังรอบ ๆ ครัวซ่อนตู้เย็นและตู้เก็บของไว้ และมีช่องเก็บของอีกมากมายที่แฝงอยู่ในผนังและชั้นวางของเพื่อเพิ่มพื้นที่ใช้สอย
ท้ายที่สุดด้วยระยะฝ้าที่สูงเกือบสองเท่าของบ้านทั่วไปนักออกแบบได้มองเห็นข้อดีของส่วนนี้ด้วยการออกแบบฟังก์ชันสนุก ๆ โดยเพิ่มช่องแบบกล่องลึกเข้าไปเหนือผนังส่วนห้องครัวคล้าย “ห้องขนาดจิ๋ว” เชื่อมชั้นล่างและบนด้วยบันไดเหล็ก เป็นการขยายพื้นที่ใช้งานในแนวตั้งโดยสามารถใช้พื้นที่ส่วนนี้เป็นที่เก็บของ หรือแม้แต่นั่งเล่นนอนเล่นได้ตามอัธยาศัย
เรียกได้ว่าบ้านเล็กหลังนี้เต็มไปด้วยรายละเอียดการออกแบบเพื่อให้สามารถใช้พื้นที่ทุกตารางนิ้วของบ้านให้เกิดประโยชน์สูงสุด พื้นที่อันจำกัดจึงเป็นเหมือนเงื่อนไขนำไปสู่แนวคิดการออกแบบที่ท้าทายวัฒนธรรมการใช้ชีวิตติดพื้นแบบชาวตะวันออก พร้อมนำเสนอการใช้ชีวิตแบบ“ติดฝ้า” ด้วย และอาจเป็นเหตุผลให้บ้านหลังนี้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แสดงให้เห็นชัดถึงกระบวนการคิดที่ลึกซึ้งจนได้ผลลัพธ์ที่น่าพอใจ เพราะไม่ได้เป็นเพียงบ้านที่สวย แต่คือที่อยู่อาศัยที่สามารถให้ความสุขได้อย่างเต็มเปี่ยม
ออกแบบสถาปัตยกรรม : Seren Huang และ Debby Wu จาก Folk Design Taipei, Taiwan
เรื่อง : Korrakot L.
ภาพ : Hey!Cheese ภาพประกอบ คณาธิป
